โอ...อัมพวา : หนังสือภาพแนวอนุรักษ์ภูมิทัศน์

โอ...อัมพวา : หนังสือภาพแนวอนุรักษ์ภูมิทัศน์

ขณะที่เดินดูสินค้าที่วางขายเรียงรายเลียบคลองอัมพวาอยู่นั้น พลันสายตาก็ไปเห็นหนังสือเล่มนี้วางอยู่หน้าร้านแห่งหนึ่ง โอ...อัมพวา หนังสือภาพสามภาษา มีไทย อังกฤษและญี่ปุ่น ภาษาไทยเขียนโดยพี่โกะ ชุมพล อักพันธานนท์ ราคา ๑๔๐ บาท ไม่แพงเกินไปสำหรับหนังสือภาพ ใช้สีซีเปียเพิ่มความรู้สึกโบราณนานช้า และชวนให้รำลึกถึงความหลัง ...และได้ยินเพลงสาวอัมพวาของครูเอื้อ สุนทรสนานลอยมาตามลม "โอ อัมพวา นี่หนางามจริง ทุกสิ่งเป็นขวัญตา โอ้ว่าผู้หญิงยิ่งงามโสภา ดั่งนางฟ้าชาวไทย ..."

บ่ายวันอาทิตย์ เพื่อนชวนไปเที่ยวตลาดร้อยปี นึกว่าจะไปสามชุก แต่กลับเป็นตลาดร้อยปีที่อัมพวา ห่างจากกรุงเทพฯไปทางถนนพระราม ๒ ไปชั่วโมงกว่า ก็ถึงเมืองสมุทรหรือจังหวัดสมุทรสงคราม บ่ายวันนั้นไม่มีแดด ทำท่าเหมือนฝนจะตกด้วยซ้ำ หลังจากไปตั้งต้นไหว้พระประจำเมืองที่วัดเพชรสมุทรฯแล้ว ก็ออกเดินทางไปอำเภออัมพวา ห่างจากตัวเมืองประมาณ ๖-๗ ก.ม.ที่ตลาดมีคนพาลูกจูงหลานมาเดินเที่ยวมากมาย อาจเป็นเพราะวันหยุดสัปดาห์สุดท้ายก่อนที่โรงเรียนจะเปิดเทอม มีของขายตลอดทางเดินเลียบแม่น้ำ หน้าตาคล้ายๆ ตลาดวัดดอนหวาย แต่คลาสสิคกว่าตรงที่ร้านค้านั้นบางร้านเก่า บางร้านตกแต่งใหม่ ทันสมัยเฉียบต้อนรับแขกท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ตามร้านมีของขายทั้งเป็นสินค้าท้องถิ่นและแปลกถิ่น เช่นเสื้อผ้า ตลาดร้อยปีจะขายตั้งแต่กลางวันถึงสามทุ่ม ก็คงขายจนกว่านักท่องเที่ยวจะกลับกันหมด รอบค่ำเขาว่าคนยิ่งแน่น เพราะไปลงเรือดูหิ่งห้อยกัน

บ่ายวันที่ฟ้าครึ้มฝน ร้านที่ขายดีสุดๆ เห็นจะเป็นก๋วยเตี๋ยวเรือชามละ ๑๐ บาท ขายดีถึงขนาดเส้นก๋วยเตี๋ยวลวกยังไม่ทันนิ่มดีก็ยกออกมาแล้วพร้อมกับเศษหมูลอยหน้านิดหน่อย และคนสั่งต้องบริการเสิร์ฟเอาเอง ชิมแล้วอืม..อร่อย ทั้งๆที่ไม่หิวหรอก มันคงเป็นเพราะบรรยากาศพาไปแน่เลย อีกร้านหนึ่งที่ทำกำไรไม่รู้เรื่องคือ เรือขายกุ้งย่าง ปลาหมึกย่าง ราคาไม่ต้องพูดถึง แพงกระฉูด แต่ก็มีคนสั่งรับประทานเพราะกลิ่นที่หอมหวนยวนจมูก บอกแล้วว่าบรรยากาศเป็นใจเอามากๆ พอเดินไปจนสุดทางเลียบคลอง ก็จะมีบริการล่องเรือชมหิ่งห้อย คนละ ๕๐ บาท เสียดายวันนั้นฝนตกปรอยๆ เรากลัวหิ่งห้อยจะไม่มาให้เห็น ก็เลยกลับกันเสียก่อน ตั้งใจว่าวันหลังอากาศดีฟ้าโปร่งจะไปเที่ยวอีก และจะอยู่ดูหิ่งห้อยกลางคืนให้ได้เลย

โอ...อัมพวา เป็นหนังสือภาพที่บันทึกเรื่องราวความเป็นมาและเป็นไปของชาวอัมพวาที่ดำเนินมากว่าร้อยปี ภาพเก่าๆ ล้วนมีเสน่ห์ ก่อให้เกิดความหวงแหนและการอนุรักษ์ไว้ ถ้อยคำประกอบภาพก็แสดงวาทะคมคาย ดังภาพนี้บรรยายว่า "บ้านมีชีวิต เพราะคนใช้ชีวิต"

หนังสือเล่มนี้ ไม่ใช่หนังสือนำเที่ยวที่ให้ข้อมูลการท่องเที่ยวในทางกายภาพ แต่ให้อารมณ์ความรู้สึกของการย้อนอดีต และเรื่องราวยาวนานของภูมิทัศน์แห่งนี้ โอ...อัมพวา