วันหยุดวันนี้ตั้งใจจะปลูกต้นแก้วแคระที่ซื้อไว้หลายวันแล้ว ที่จริงความสามารถในการปลูกต้นไม้แทบจะไม่มีเลย น้อยต้นที่ปลูกแล้วเจริญงอกงามดี ส่วนใหญ่มักไม่ค่อยจะรอด อาจเป็นแบบที่โบราณเรียกว่า "มือร้อน" แต่ก็มีใจรักต้นไม้ ชอบให้บ้านที่มีเนื้อที่เพียงหยิบมือมีสีเขียวและชอบชื่นชมเวลาที่ต้นไม้งอกใบใหม่ออกมา ชอบเฝ้ามองการเจริญเติบโตที่เราเป็นผู้ให้ชีวิต แต่เพียงแค่มีใจรักคงไม่พอที่จะทำให้เรามีจุดหมายปลูกต้นไม้อย่างแข็งขัน คงเป็นเพราะเราไม่ได้เอาจริงเอาจังกับการปลูกและรักต้นไม้สักเท่าไหร่ แต่กลับปล่อยให้ความพอใจชักจูงลากไปในหลายทิศทาง หรือว่าชาตินี้จะไม่มีวันจะเป็นบุฟฟิเยร์....
บุฟฟิเยร์คือตัวละครเอกในนวนิยายขนาดสั้นเรื่อง คนปลูกต้นไม้ ของฌ็อง ฌิโอโน นักเขียนชาวฝรั่งเศส เขาเขียนนวนิยายกว่า 30 เรื่อง สำหรับเรื่องนี้ เขาสร้างตัวละครคนเลี้ยงแกะคนหนึ่งที่ชื่อว่าแอลเซอารดฺ บุฟฟิเยร์ เป็นชายที่รักสันโดษ พูดน้อย มีความเชื่อมั่นในตัวเองและมีวินัย ทุกวันเขาปลูกต้นไม้ด้วยการหย่อนเมล็ดโอ๊ค เบิร์ช และบีชลงดินวันละ 100 เมล็ด วันแล้ววันเล่าลงบนพื้นดินสาธารณะที่รกร้างว่างเปล่า เมล็ดพันธุ์เหล่านั้นเติบโตคลุมดินเป็นไม้ใหญ่ เป็นทุ่งหญ้า เป็นทุ่งดอกไม้ให้ความร่มรื่นสวยงาม เมื่อวันเวลาผ่านไปเพียง 8 ปี ชนบทแห่งนี้ก็เติบโตสมบูรณ์ เป็นหมู่บ้านในสวนสวรรค์ ที่เกิดจากน้ำพักน้ำแรงของชายเลี้ยงแกะผู้นี้ ผลงานของเขาเป็นประหนึ่งความงามที่รังสรรค์ขึ้นของพระเจ้าเลยทีเดียว 
คนปลูกต้นไม้ ไม่เป็นเพียงนวนิยายเชิงอนุรักษ์นิเวศน์เท่านั้น แต่ยังให้แง่คิดของการทำงานเพื่องาน เป็นการทำความดีเพื่อมวลมนุษย์ โดยไม่มุ่งหวังว่าจะมีใครความดีนี้หรือไม่ เมื่อผลงานประจักษ์แก่สายตาชาวโลก เมื่อนั้นผลของการทำงานย่อมได้รับคำสรรเสริญ แม้ว่าจะใช้เวลาที่ยาวนานแทบจะทั้งชีวิตของเขาก็ตาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น